1.mai og lífið heldur áfram

Jæja þá er þessi fíni fimmtudagur að kveldi kominn, og þá einnig fyrsti vinnudagur eftir vetrarfrí hjá mér. Það er kosturinn við að vera opinber starfsmaður að þá á maður alskonar réttindi, eins og t.d. vetrarfrí. Það upplifði ég nú ekki þegar ég var að vinna hjá sjálfum mér, fór ekki einu sinni í feðra orlof, var einn eða tvo daga heima þegar börnin fæddust. Sumu er nú gott að breyta. Gaf fólkinu svið í vinnunni og það kunni sko vel að meta það enda vant því að borða þau. Ragga les og les og allt eins og blómstrið eina.

Á morgun förum við skötuhjúin í vorferð með Karlakórnum Jökli, suður á land, syngjum í Vík annað kvöld og á Hvolsvelli á Laugardag. Svo verður eitthvað tjútt svona eins og gengur. Ég klikkaði í fyrra á því að vera líflegur í lúðanum, (míkrafónnin í rútunni) þannig að það verður stíft prógram núna, báðar leiðir. Komnar einar 15 bls af bröndurum, flestum fyrir neðan belti en það tilheyrir bara í svona ferðum.

Það er merkilegt hvað þarf lítið til að fella mann út af sporinu, var í miklu stuði rétt áðan, en fékk þá sendar myndir frá Guðlaugu systir, sem voru teknar á föstudaginn langa, og þá voru allir á lífi, hressir og kátir, en svo bara hviss bang búm, og næsti kafli í bókinni tekur við. Svona er víst lífið, maður verður bara að sætta sig við það